แสงสุดท้าย เครื่องประดับเข็มกลัดแก้วทรงหิ้งห้อยเรืองแสง ที่มาจากความทรงจำวัยเด็กของนักออกแบบ ยามพลบค่ำในสวนป่าหลังบ้านที่มืดมิดห่างไกลความเจริญทางวัตถุใดๆหาได้น่ากลัวไม่ เรากลับพบแต่แสงแห่งความสุข แค่เพียงเปิดบานประตูหรือหน้าต่างรอยยิ้มก็จะเกิดขึ้นอย่างง่ายดายจากภาพของหิ่งห้อยเรืองแสงนับพัน ที่กรีดกรายในความมืด อวดโฉมความสุข โดยที่มิได้รับรู้ถึงชะตาอันสั้นตามวงจร ชีวิตของมัน หากแต่ปัจจุบัน ความสุขจากแสงเหล่านั้นมันเลือนลางจนแทบจะเลือนหาย หิ่งห้อยขี้อวดหายไปไหนกันเล่า แสงริบหรี่จากมัน มิอาจโดดเด่นเท่าแสงไฟฟ้าอันเจิดจ้าในปัจจุบัน มันจึงเขินอายที่จะออกมาอวดโฉมหรืออย่างไร มันหายไปไหน แสงสุดท้าย ของมัน ช่างเลือนลางเหลือเกินในความทรงจำ คอลเล็คชั่นนี้ จึงเป็นตัวแทนความสุขในวัยเด็กของผู้ออกแบบที่ต้องการครอบครองสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆนี้ให้ยังคงมีชีวิตในโลกปัจจุบัน ในฐานะเครื่องประดับที่ทรงคุณค่าทางความทรงจำ ผู้ออกแบบจึงต้องการถ่ายทอดความสวยงาม แปลกใหม่ และให้เกิดการตระหนักถึงความสำคัญของหิ้งห้อยที่แสงกำลังจะเลือนหายจากการพัฒนาของเมือง อย่างไม่สมดุล จึงเป็นที่มาของคอลเลคชั่นแสงสุดท้าย