ผลงานด้านอักขรศิลป์เด่นๆของสมเด็จฯเจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ส่วนใหญ่จะมีลักษณะรวมประการหนึ่งคือ เขียนด้วยปากกาปากแบนหรือพู่กันปากแบน ไม่ว่าจะเป็น หัวปกหนังสือ,บนตาลปัตรพัดรอง ไปจนถึงผนังบนหน้าบัน ในงานสถาปัตยกรรมไทย. อักษรแบบนี้ใช้กันอย่างแพร่หลาย ตกมาถึงช่างพื้นบ้านเกิดวิวัฒนาการคลี่คลายกลายเป็นแบบ ตัวอักษรริบบิ้นหลายสไตล์ แต่ยังคงเรียกกันในหมู่ช่างเขียนว่า “ตัวอักษรกรมพระยานริศฯ หรือ แบบไทยนริศ” ลักษณะตัวอักษรไทยประดิษฐ์ ที่สมเด็จฯเจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงคิดขึ้นเพื่อใช้ในการออกแบบลักษณะของตัวอักษร จะไม่เขียนหัวอย่างชัดเจน แต่อ่านออกได้ตามเค้าโครงเดิม เมื่อเทียบกับตัวอักษรของโรมันที่เรียกว่า “แบบโกธิค”