ชุดเก้าอี้หวายที่เกิดจากการตั้งคำถามในการสร้างงานหัตถกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม พร้อมกับสร้างความร่วมมือและการมีส่วนร่วมของชุมชน เพื่อค้นหาความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ในการพัฒนาวงจรการออกแบบหัตถอุตสาหกรรม โครงสร้างเก้าอี้หวายถูกทบทวน(deconstruction) และออกแบบวิธีการถ่ายแรงเพื่อรับน้ำหนัก เพิ่มเส้นสายแปลกตาเพื่อสร้างภาษาการออกแบบที่แตกต่าง รูปทรงโค้งเว้าที่เกิดขึ้นเป็นไปตามธรรมชาติของวัสดุ สะท้อนถึงคาแรกเตอร์ของงานหวายที่แตกต่างจากวัสดุอื่น นอกจากการตั้งคำถามกับโครงสร้างเก้าอี้แล้ว ยังตั้งคำถามกับการใช้วัสดุหวายแบบดั้งเดิม โดยขณะนี้อยู่ระหว่างการทดลองนำการย้อมสีธรรมชาติเข้ามาใช้ในอุตสาหกรรมเฟอร์นิเจอร์ พร้อมมองหาคำตอบว่าสีธรรมชาติจะเพิ่มมูลค่าหวายได้อย่างไรในอนาคต เนื่องจากผิวหวายนั้นโดยทั่วไปจะย้อมสีไม่ติด จึงทดลองใช้ “แกนหวาย” มาย้อมสีธรรมชาติเพื่อจักสานเป็นชิ้นส่วนผืนที่นั่งแทน ด้วยความร่วมมือกับหลายชุมชนในภาคอีสานที่เชี่ยวชาญด้านการย้อมสีธรรมชาติ ทั้งนี้เพื่อร่วมกันเพิ่มคุณค่าให้กับองค์ความรู้ในแต่ละท้องถิ่น และส่งเสริมให้ทั้งนักออกแบบ และชุมชนเรียนรู้ และเติบโตไปพร้อมกัน